PORTRET  CHŁOPCA  
Olej na płótnie  40 - 50  cm  
sygnowany  loeffler
   Był synem Jana i Domicelli z Dąbrowskich. Jego ojciec był urzędnikiem: w 1827 – I komisarzem cyrkułu w Rzeszowie, a w 1845 – sekretarzem gubernialnym we Lwowie. Leopold lata szkolne spędził w Radymnie, gdzie od 1832 mieszkał jego stryj Filip, miejscowy poczmistrz. Później rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Wkrótce jednak przerwał tam studia i w 1845 wyjechał do Wiednia, gdzie studiował w Akademii Sztuk Pięknych, a następnie doskonalił swe umiejętności w pracowni Ferdinanda Georga Waldmüllera. W czasie studiów przyjaźnił się z Arturem  Franciszkiem Tepą . W 1856 wyjechał na dalsze studia do Monachium. W 1863 krótko przebywał w Krakowie, po czym udał się na studia do Paryża. Cztery lata później powrócił do Wiednia. Pracował tam, udzielając także lekcji rysunku i malarstwa. Wśród jego klientów, oprócz cesarza Franciszka Józefa, prasa galicyjska wymieniała również księcia Pawła Esterházyego, księcia Ausperg i innych. Tamże został mianowany członkiem Akademii Sztuk Pięknych. W 1877, zaproszony przez Jana Matejkę, powrócił do Krakowa. 11 września tegoż roku został mianowany profesorem Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie. Funkcję tę pełnił przez 20 lat. Prowadził kurs malarstwa z natury i aktu akademickiego. Jego uczniami byli m.in.: Stanisław Ignacy Fabijański, Zdzisław Jasiński, Leon Kowalski, Artur Markowicz, Sylweriusz Saski, Włodzimierz Tetmajer, Marian Trzebiński, Wojciech Weiss, Wincenty Wodzinowski oraz Stanisław Wyspiański. 21 maja 1897 przeszedł na emeryturę. Był kawalerem i po śmierci został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze VIII
 Grottgerem, Juliuszem Kossakiem, Wilhelmem Leopolskim, Florianem Lundą, Felicjanem Łobeskim oraz