Gerydon   Nazwą tą początkowo określano we Francji rzeźbioną w drewnie postać Murzyna dzierżącego pochodnię lub podtrzymującego tacę dla świecznika, rozpowszechnioną w okresie baroku i rokoka[1]. Pochodzi ona od imienia Guéridon – występującego w XVII-wiecznych farsach sługi trzymającego świecznik (m.in. przy wejściu do Comédie-Française)[2]. Wykonywany był także w postaci dzieci albo nimf (jak w Wersalu czy paryskiej École des Beaux-Arts)[3]. Jako zwykły postument gerydon miał formę ozdobnego (profilowanego) słupka, zazwyczaj drewnianego, rzadziej odlewanego z brązu w bardziej dekoracyjnym kształcie. Stosowany we Włoszech od końca XVI wieku, w Europie rozpowszechniony był zwłaszcza w drugiej połowie XVII w.